Not logged in | Log in | Sign Up
Pewnym paradoksem jest, że ta przedostatnia nieusunięta z ulic Warszawy wiata przystankowa typu „Ł” („Łazienkowska”) stoi w miejscu, w którym historycznie, w ruchu liniowym, nigdy nie funkcjonowała — ulicę gen. Stanisława Maczka oddano do użytku 18 grudnia 2000 roku, prawie dziesięć lat po zaprzestaniu ustawiania wiat typu „Ł”; na znajdujących się w jej ciągu przystankach ustawiono wówczas wiaty typu „Targówek”.
Widoczną na zdjęciu staroużyteczną „Ł-kę” zamontowano po uszkodzeniu, na skutek kolizji drogowej, stojącego tu od nowości czerwonego „Targówka”.
Dokonano tego jednak już po zawieszeniu kursowania autobusów odcinkiem ulicy gen. Maczka, od ul. gen. Klemensa Stanisława Rudnickiego do ul. Powstańców Śląskich (co nastąpiło już w 2005 roku) — od tego momentu, infrastrukturę przystankową na tym odcinku ulicy gen. Stanisława Maczka miasto traktowało wyłącznie jako rezerwę, do ewentualnego ponownego wykorzystania w przypadku wznowienia (w bliżej nieokreślonej przyszłości) ruchu autobusowego. Z tegoż powodu w miejsce uszkodzonego „Targówka” ustawiono jakąkolwiek wiatę ze starych zasobów.
Przypuszczam, że dzisiaj w podobnych okolicznościach, „zastępczej” wiaty na nieczynnym od „kilku” lat przystanku nie stawiano by w ogóle; rozbudowa ul. Maczka na północny zachód staje się z roku na rok coraz mniej realna, a wraz z nią — wznowienie ruchu autobusowego. Zwłaszcza po objęciu w ciągu ostatnich kilkunastu lat ścisłą ochroną kolejnych obszarów Uroczyska Las Bemowo.